VIANEN - Hij traint niet eens, en toch wist kleiduivenschutter Jan Cor van der Greef (38) Nederlands Kampioen te worden op het onderdeel skeet. Voor de twintigste keer, welteverstaan. In gesprek met de Vianees over zijn liefde voor schieten op keihard gelanceerde schijven én hoe hij stiekem al droomt van de Spelen in 2024. "Om hier goed in te zijn, moet je eigenlijk naast schieten."

Twintig keer een nationale titel, hoe vaak komt dat voor?
Lachend: "Ik had het er toevallig vandaag nog met mijn schoonvader over. Volgens mij is er bijna niemand die ooit zoveel titels heeft behaald. Maar daar heb ik het niet te veel over, hoor. Ik vind het vooral leuk dat ik deze sport nog steeds zo kicken vind."

Even voor de leken onder ons, hoe werkt Olympisch Skeet?
"Heel simpel en kort gezegd: er zijn twee huisjes waar - vaak tegelijkertijd - kleiduiven uit worden gelanceerd. Dat zijn dus geen echte duiven, voor de duidelijkheid, maar kleine schijven. Dat gaat echt met een enorme vaart. Ze komen soms wel met 120 kilometer per uur op je af. En wij moeten 125 van die duiven schietend proberen te raken met hagel."


Tijdens het kampioenschap raakte jij er 120 van de 125. Hoe moeilijk is dat?
"Lastiger dan de meeste mensen denken. Het vergt een berg concentratie. Zie je zo'n kleiduif gelanceerd worden, moet je eigenlijk naast schieten. Dat klinkt gek, maar er zit soort van vertraging op de lijn. De schijven gaan harder dan de hagel die wij schieten, dus je moet inschatten waar hij terecht gaat komen. En de klap van het schieten opvangen, natuurlijk."

Kleiduifschieten klinkt voor sommigen misschien nog wat ver-van-hun-bed-show, hoe ben jij erin terecht gekomen?
"Ik snap dat mensen dat kunnen denken. Héél vroeger was het een elitaire sport, ja. Maar inmiddels al heel lang niet meer. Ik werk gewoon bij een gemeente, om maar even aan te geven. De meeste liefhebbers raken eraan verslingerd door familie. Dat was bij mij net zo. Op m'n 12e had ik voor het eerst zo'n geweer in mijn handen. En ik bleek het ook nog te kunnen. Twee jaar daarna begon ik echt - en ik ben het altijd blijven doen."

In 2004 haalde je zelfs de Spelen. Kriebelt het om dat nóg eens te doen?
"O, absoluut. Heel eerlijk gezegd train ik nu niet eens. Toch wil ik het weer gaan oppakken. Anders haal je de échte top niet. Hoe bijzonder zou het zijn als ik twintig jaar na die Spelen in Athene wéér op een onderdeel mag staan in 2024? Dat mijn kindjes en vrouw er dan ook bij zijn, dat zou echt een droom zijn." 

Waarom vind jij het nou zo leuk, dat kleiduiven schieten?
"Haha, goeie vraag. Als je eenmaal de kick van het geweer hebt ervaren, blijft dat gevoel bij je. Iedere keer als je raak schiet, is het net alsof er een penalty in zit. En dat dan - als het perfect gaat - 125 keer achter elkaar."

Misschien een gekke vraag, maar hoeveel kost jouw sport?
"Het is niet goedkoop, dat geef ik toe. Een rondje schieten kost al gauw tussen de 7 en 10 euro. En een geweer van topkwaliteit 7.000 euro. Dat is een hoop geld. Al heb ik het er voor over, omdat mijn hart er gewoon ligt."

De schietsport in Nederland heeft nu zo'n 38.000 leden, zegt de bond. Denk je dat het populairder wordt?
"Niet per se. Internationaal gezien is het hartstikke groot; hier hebben we alleen niet zo veel schietbanen en kunnen we dus als gevolg ook niet in grote getalen trainen. Ik ben er wel van overtuigd dat wij écht nog veel meer potentie hebben om voor prijzen te gaan in de kleiduifsport. Ik ga in ieder geval voor een plek op de Spelen in Parijs over drie jaar."


Dit artikel is tot stand gekomen in samenwerking met RTV Utrecht.

Deel dit artikel op Facebook: