LIENDEN - Liendenaar Gertjan van Ommeren (33) reed onlangs op zijn racefiets in 24 uur 611 kilometer voor Duchenne Heroes. De bedoeling daarvan was om zijn grenzen te verleggen en zo veel mogelijk geld op te halen voor dit goede doel. “De teller staat al voorbij de € 4.600,00.”
De 24-uursrit heeft hij met een deel van zijn team van Samen Sterk volbracht. Zijn prestatie is de opmaat naar de mountainbiketocht van drie dagen door de Ardennen waar ze dit jaar in september weer aan gaan meedoen.
Bijdrage leveren
Duchenne spierdystrofie is een ernstige, erfelijke spierziekte die de spieren aantast en verzwakt. Op den duur kunnen de aangetaste spieren niet meer gebruikt worden. Duchenne spierdystrofie treft nagenoeg altijd jongens. Gertjan heeft een dochtertje met cerebrale parese, een hersenaandoening die ook invloed heeft op hoe mensen bewegen. Zelf is hij kerngezond en gezegend met een puike conditie “Daarom wil ik iets ‘doen’, maar dan wel in combinatie met iets wat ik leuk vind,” vertelt de sportieveling. “Zo kwam ik als mountainbiker uit bij Duchenne Heroes. Dat is een goed doel waar ik iets mee heb en me fietsend voor kan inzetten. De 24-uursrit heb ik met mijn team gedaan om extra sponsorgeld op te halen en meer aandacht te vragen voor het Duchenne Parent Project. Dit maakt zich sterk voor verder onderzoek naar verbetering van zorg en verhoging van de levensverwachting en om de ziekte te kunnen stoppen.”
Fietsen, eten en drinken
In Gertjans team zitten onder andere zijn collega plus dorpsgenoot Wesley Pronk (34) en buurman Bart. Het bijzondere van Wesley is dat hij pas sinds vorig jaar ‘op de fiets zit’. “Daarmee ga ik naar mijn werk in Rhenen. Dat is in verband met de verkeersdrukte op de brug over de Rijn.” Buurman Bart is de verzorger van de fietsers. “Dat zit gewoon in mij,” merkt hij daar bescheiden over op. Gertjan zegt bewonderend dat Wesley met vooraf slechts een paar honderd kilometer training tijdens de 24-uursrit toch maar mooi 420 kilometer meereed. “Ook op buurman Bart moeten we zuinig zijn, want hij neemt al onze zorgen over de verzorging van mens en materiaal weg. Hij doet fantastisch werk. Wij hoeven alleen maar te fietsten, te drinken en te eten.”
Pijn
Gertjan had verwacht in de 24 uur op de fiets veel pijn te lijden. Dat is hem uiteindelijk meegevallen. “Het was toch iets nieuws voor mij en mijn lichaam om een hele nacht door te rijden zonder slaap plus het leveren van een behoorlijke inspanning.“ De elf etappes waren goed gepland. En nodig om iedere keer bij te tanken. “Alles bij elkaar heeft me dit zo veel zelfvertrouwen gegeven dat ik een fietstocht voor onderzoek naar cerebrale pares wil opzetten. Dan ligt het in mijn bedoeling om iets extreems te organiseren, maar wel iets waar veel mensen aan kunnen meedoen. Ik denk dan aan bijvoorbeeld een 12-provinciëntocht. Gedurende een jaar iedere maand langs de omtrek van een Nederlandse provincie fietsen.”
Trainingsbeest
De Liendenaar is een trainingsbeest. Hij maakt 11.000 kilometer per jaar op zijn mountainbike. “Maar ik ben ook een Bourgondiër,” relativeert hij. “Ik train hard, maar kan ook hard genieten.” Hij geeft toe dat hij van pijn lijden houdt. “Ik laadde zelfs op tijdens de 24-uursrit als ik mensen zag afhaken. Ik vond het mentaal trouwens ook heel zwaar dit keer.” Hij heeft ook offers gebracht. “Een week geen bier,” lacht hij. “En ik heb erg gelet op mijn voeding. En ik beken dat het thuisfront het wel een beetje heeft moeten ontgelden. In de voorbereidingen heb ik extra geslapen. Dat vraag ook aanpassingen van het gezinsritme.” De laatste maand heeft hij naast zijn baan als bedrijfsleider alleen maar op de racefiets gezeten. “Ik moest aan mijn duurtraining komen. Een 24-uurstocht is bijna ontrainbaar.”
Zorgjongen
Buurman Bart heeft iedereen met zijn goede zorgen uit de wind gehouden. “Hij is een zorgjongen die ons compleet heeft verzorgd. En dit in september in de Ardennen weer gaat doen. Ook hij heeft de 24-uursrit zonder nachtrust volbracht.” Verzorger Bart zorgde ervoor dat iedereen maximaal bleef ‘proppen’ tijdens de geplande pauzes. “We hebben per persoon zeven liter water en talloze kilo’s voer naar binnen gewerkt,” weet Gertjan. “Volgens de Strava-app hebben we 22.000 calorieën verbrand tijdens die 24 uur. Die eet je er nooit in dezelfde tijd bij. Hoe dieper in de nacht hoe moeilijker dat eten ging. Daarom stapten we op een gegeven moment over op fruit en kippensoep. Die had mijn vrouw van te voren nog gemaakt. Dat was goud waard.”
Zware periode
Gekkenwerk. Dat is Gertjans gevoel dat hij aan de 24-uursrace overhoudt. “Eigenlijk is het niet zo best voor je. Ik heb het geluk dat ik snel herstel, maar het slaaptekort, de pijn in mijn rug en handen zullen me nog lang bijblijven. Vooral het ochtendgloren was een zware periode. Toen heb ik oortjes ingedaan om mezelf van de ongemakken af te leiden. Dat was een fase waarin we als zombies rondreden.” Gertjan en zijn ondersteuners hebben onderweg ook mooie dingen gezien. “We zijn expres door dorpjes en stadje gereden voor de afwisseling. Dat had als nadeel dat we stoplichten tegenkwamen. Maar we hebben ons wel overal aan de verkeersregels gehouden.”
Steunen
Wie team Samen Sterk wil steunen om Duchenne de wereld uit trappen kan een donatie doen via de website: www.duchenneheroes.nl/samen-sterk-2.
© Stichting Publieke Omroep Buren, Culemborg, Vijfheerenlanden en West Betuwe (1983-2024)