CULEMBORG - De Culemborgse schrijver Johan Verweij (36) heeft met Breekbaar Roze een indrukwekkende zoektocht geschreven naar bondgenoten om de acceptatie van LHBTIQ+’ers binnen kerkelijke groeperingen een oppepper te geven.
In dit boek beschrijft Verweij zijn persoonlijke ervaring met conversietherapie en gaat hij als homoseksueel de confrontatie aan met de kerken in zijn geboorteplaats Nieuw-Lekkerland. Hoe veilig is het voor ‘roze gelovigen’ in Lekkerlandse kerken, ruim twintig jaar na zijn coming-out?
Onthutsend beeld
Hoeveel liefde mag een LHBTIQ+’ER bedrijven op de Biblebelt? Dat is de centrale vraag die de Culemborgse schrijver Johan Verweij poogt te beantwoorden in zijn nieuwste boek Breekbaar Roze. Hij neemt daarin de handschoen op tegen kerkelijke instituties die LHBTIQ+’ers stelselmatig onderdrukken en veroordelen. In dit boek, dat eind augustus is verschenen, laat Verweij de lezer kennismaken met de visie van diverse kerken uit zijn geboorteplaats Nieuw-Lekkerland op hun LHBTIQ+-beleid. Hierin komt een onthutsend beeld naar voren van religieuze instituties die vele LHBTIQ+’ers nog steeds stilzwijgend buitensluiten en via Gods achterdeur verjagen. Omdat het nog altijd niet veilig is, zoals Verweijs onderzoek aantoont.
Conversietherapie
Ook ontrafelt Verweij de verschrikkelijke gevolgen van conversietherapie, waarvan ook hij kan getuigen. “Conversietherapie heeft als doel om je seksuele oriëntatie of voorkeur te veranderen,” vertelt hij daarover. “Althans, daar ondernemen ze pogingen toe. Dit doen ze op verschillende manieren: via gebedssessies, demonenuitdrijvingen en/of therapieën. Conversietherapie wordt voornamelijk toegepast binnen bepaalde strengreligieuze groeperingen, zoals: evangelische groeperingen en pinksterstromingen. Hierbij is het huwelijk tussen man en vrouw nog steeds de norm.”
Religieuze wanpraktijken
In het allereerste hoofdstuk van Breekbaar Roze zijn Verweijs ervaringen met conversietherapie terug te lezen. Ook komen juristen en diverse (ervarings)deskundigen aan het woord over de mogelijke strafbaarstelling van deze religieuze wanpraktijken. Voorts toont Verweij ondubbelzinnig aan hoe de strijd tegen LHBTIQ+’ers verhardt, maar ook hoe dit de weerbaarheid van deze minderheidsgroepering ten goede komt. Zoals blijkt uit de diverse interviews met vele bekende mensen uit christelijk Nederland die zich steeds nadrukkelijker uitspreken tegen uitsluiting van deze groep. “Dus: er is hoop.”
Diepste emoties
Is er überhaupt verbinding mogelijk met religieuze groeperingen die afwijzend staan tegenover alles dat afwijkt van de heteronorm? Voor duidelijke antwoorden op deze indringende vragen, interviewde Verweij meerdere (ex-)religieuze LHBTIQ+’ers, evenals directbetrokkenen, lotgenoten en ervaringsdeskundigen. “Hun openhartige ontboezemingen en doorleefde getuigenissen raken aan de diepste emoties en hevigste identiteitsvragen,” zegt hij. “Het resultaat is een pleidooi vóór zelfontplooiing en acceptatie maar vooral ook een betoog tégen fundamentalisme en godsdienstextremisme.”
‘t Christelijke plaatje
De schrijver heeft op zijn zestiende geprobeerd van zijn homoseksualiteit ‘af te komen’. Hij was bang dat hij anders niet in het gewenste, christelijke plaatje zou passen. “Daarom is er ook bij mij gebeden voor bevrijding van mijn homoseksualiteit en het aanwakkeren van heteroseksuele gevoelens. Dit is verschillende keren gebeurd en dat is voor mij reden geweest om zeven jaar als hetero door het leven te gaan. Op mijn 23ste heb ik de knoop doorgehakt, het besluit genomen om mijn homoseksualiteit te omarmen en open te staan voor de liefde. Dat vormde voor mij het keerpunt in mijn leven.”
Thuis
Sinds mei 2016 woont Verweij in de Lekstad. “Ik voel me in Culemborg heel erg thuis. Voorheen woonde ik – na mijn vlucht vanuit de Biblebelt – jarenlang in Rotterdam, maar vanwege langdurige en ernstige bedreigingen heb ik mijn huis daar uiteindelijk verkocht.” De schrijver ervaart Culemborg als heel progressief wanneer het aankomt op LHBTIQ+. Daar is hij enorm blij mee. “Laatst was er een Regenboogconferentie in de stad en daaraan heb ik een kleine bijdrage mogen leveren door met de pastoor van de Oudkatholieke kerk een workshop te geven over Regenboog & Religie. Bovendien is ook Queeremborg zeer actief. Deze community levert een mooie bijdrage aan de emancipatie in Culemborg en omstreken.”
© Stichting Publieke Omroep Buren, Culemborg, Vijfheerenlanden en West Betuwe (1983-2024)