TIEL - De bijna negenenzestigjarige Dirk Linschoten uit Tiel heeft op vrijdag 24 maart de derde dan gehaald in taekwondo. Na het 41 jaar beoefenen van deze Koreaanse zelfverdedigngsport is deze eer hem te beurt gevallen. “Ik ben er heel intensief mee bezig geweest.”
Het examen voor de derde dan bestond voor Dirk uit het lopen van achttien schijngevechten, zogenaamde tuls. Een tul is een schijngevecht met denkbeeldige tegenstanders die beoefenaars van taekwondo volgens een bepaald patroon lopen. “Daarnaast heb ik ook breektesten uitgevoerd. Vooral die met de vliegende trap ging geweldig. En ik heb staps, halfvrije voet- en zelfverdediging uitgevoerd."
Klotsende oksels Dirk vertelt dat er veel ouders van kinderen bij waren die bij zijn en de school van Ron de Wilde trainen. “Terwijl zij keken moest ik met de breektesten stoppen en kon ik verder met het verdedigen van mijn scriptie. Dat was voor mij een hele opgave om die te maken, want ik ben meer een praktijkmens.” In die scriptie heeft Dirk zijn lessen, die hij in diverse Betuwse scholen geeft, onderbouwd en daar vervolgens een presentatie over gegeven. Dat deed hij voor de dangradencommissie. “Dan zitten er vijf man op een rijtje naar je te kijken en luisteren. Ja, ik had klotsende oksels en toch ben ik met vlag en wimpel geslaagd. En dit ondanks dat mijn technieken minder soepel zijn dan op mijn twintigste.”
Diploma’s De Tielse taekwondoka is in 1972 begonnen met zijn sport. Met een tussenpoos van tien jaar zijn 41 ware taekwondojaren lonend meent hij. “Een mooi resultaat voor al die jaren van inspanningen. Eigenlijk ben ik met taekwondo begonnen door een ‘tip’ van mijn zus. Zo kwam ik in aanraking met Ron de Wilde, de huidige houder van de negende dan. Met hem heb ik bij zowat iedere school getraind, alle lerarencursussen, scheidsrechterscursussen gevolgd en alle diploma’s gehaald. Daar zit ook nog een diploma bij van het toenmalige Ministerie van CRM. Van die lichting zijn er nog slechts een stuk of zestig over in Nederland.”
Intensief De verse houder van de derde dan is er naar eigen zeggen ‘heel intensief’ mee bezig geweest. Een andere intensieve periode in zijn leven is die van een knieblessure geweest. Dirk is met zijn motor gevallen en ‘fout’ geopereerd in het ziekenhuis in Tiel. “Nu zit er een kunstknie in. Daar kan ik alles mee. Het is wel zo dat ‘t sporten tien jaar op een heel laag pitje heeft gestaan in die periode. Als ik had door kunnen trainen, dan had ik nu misschien wel een hogere graad gehad.”
Soepelheid De taekwondoka kijkt met veel plezier terug op zijn loopbaan in de Koreaanse vechtsport. “Nu ben ik gepensioneerd. Ik ben altijd hovenier geweest bij Staatsbosbeheer. In aanleg ben ik een manusje van alles en repareer graag technische dingen. Taekwondo beoefenen heeft mijn leven gezond gemaakt. En het heeft me een mooie maatschappelijke functie opgeleverd.” De sport houdt hem soepel. Als man van 69 mag hij tijdens de trainingen vaak oefeningen voordoen aan dertigers en taekwondoka’s van nog jongere leeftijd. “Dan blijkt dat ik nog soepeler ben dan die jonkies. In mijn jeugd was ik een verlegen jongen. Door deze sport ben ik over mijn onzekerheden heen gegroeid.”
Dankbaar De Tielse taekwondobeoefenaar is dankbaar voor alles wat de sport hem gebracht heeft. En hij is dankbaar voor de steun alle jaren die hij van Ron de Wilde heeft gekregen. “Ik heb veel te danken aan hem. Hij heeft altijd het beste uit mij weten te halen. We zijn veel voor de sport op pad geweest samen. En we zijn initiatiefnemers van Taekwon-do Center Tiel ITF/NTF. Hij weet er veel van. Hij is een wandelende encyclopedie. Zijn technieken en stijl zijn nog steeds prachtig. Bovendien heeft Ron als eigenschap dat hij weinig ego heeft.”
Toekomst In de nabije toekomst is het Dirks bedoeling om ‘gewoon lekker door te blijven trainen’. Hij heeft geen ambitie om de vierde dan te behalen. “Ik ga wel door tot lichaam en geest het begeven,” zegt hij daarover. “Ik ben heel blij met mijn derde dan. Die vierde dan gaat waarschijnlijk te veel van mijn systeem en gezondheid vragen. Ik zou best de stof van de hogere dans willen leren, maar ik voorzie geen positief resultaat op een eventueel examen voor de vierde dan.”
Levensenergie De derde danner zwaait ook zijn vrouw de nodige lof toe voor het behalen van zijn graad. “Ze voelt precies aan wanneer ik steun nodig heb en wanneer ze me moet laten opgaan in mijn trainingen.” De Chi, levensenergie, is iets wat heel hoog aangeschreven staat bij Dirk. “Daar put ik al mijn kracht uit,” zegt hij daarover. “Die kan ik voelen. Dat is heel interessant aan mijn sport. Die Chi geeft onvermoede krachten.”
