MEERKERK - Tonnen met synthetische drugs, dna op gasmaskers en boodschappenlijstjes voor een drugsrecept. Het bewijs liegt er niet om, maar alle vier verdachten ontkennen iets te maken te hebben met een opgerold drugslab in Meerkerk.
Dinsdag boog de rechtbank zich over de zaak. Een verhaal over drie mannen en vrouw die allemaal geen idee lijken te hebben hoe de amfetamine in de Vijfheerenlandse polder is beland.
Precies een jaar geleden klopten politieagenten aan op de Broekseweg in Meerkerk. Het is een rustige weg tussen de weilanden, met hier en daar een boerderij. Er zou een vreemde geur hangen in één van de panden. Bij een gebouw waar tot voor kort een kringloop was gevestigd, wordt de oorzaak van de geur al snel duidelijk: tussen de tweedehandsspullen staat een drugslab. Geen enkele buurtbewoner heeft iets doorgehad.
Drie mannen en een vrouw worden aangehouden. Het gaat om de eigenaar van de kringloopwinkel in Meerkerk en drie personen die waarschijnlijk vanuit Engeland naar Nederland zijn gevlogen. De officier van justitie kan er kort over zijn. "Dit is hardcore criminaliteit", zegt hij. "Al lijkt het van buitenaf misschien amateuristisch: ze hebben de buurt met hun lab wel degelijk in gevaar gebracht."
'Ik ken deze mensen niet' In de rechtszaal in Utrecht is alleen de eigenaar van de voormalige kringloop aanwezig. Meerkerker J. zegt "honderd procent" niets met het laboratorium te maken te hebben. De andere verdachten kent hij niet. Het verbaast hem dat er in de kringloopwinkel – die hij alleen nog als opslagloods gebruikte – een drugskeuken wordt gevonden.
Wat klopt wel en wat klopt niet? In deze zaak lijkt iedereen elkaar tegen te spreken. Het Openbaar Ministerie heeft in het drugslab dna gevonden van twee van de andere verdachten. Dat staat vast. Deze mannen zeggen dat ze klusjes uitvoerden voor Meerkerker J. en dat hij steeds de deur van zijn loods voor hen opendeed. Zij zeggen de Meerkerker dus wel degelijk te kennen. "Maar ik ken deze mensen niét", beweert J. nogmaals.
Briefje met drugsrecept De advocaat van J. zegt dat zijn cliënt "wordt genaaid". Dat briefje met drugsbenodigdheden dat bij J. thuis werd gevonden, bijvoorbeeld. De Meerkerker heeft "geen idee" wat er op dat briefje stond. En dat er een drugskeuken in de loods van J. stond? "Toen de politie dat vertelde, ben ik naar huis gereden en verslagen op de bank gaan zitten." Als de rechter opbrengt dat J. al eerder in een rechtszaak over drugs betrokken is geweest, haalt de man zijn schouders op. "Daar is hij van vrijgesproken", meldt zijn advocaat.
Het OM brengt vele appjes en getapte telefoongesprekken in. Er wordt geappt over bepaalde emmers, kilo’s (van een bepaald iets) en "koken". De chaos tussen de vier personen is compleet als één van de verdachten tijdens een verhoor niet hetzelfde verhaal vertelt als de andere. "Domme ezel", noemt de rest hem.
Geldboete van 10.000 euro De vraag blijft: hoe kwamen de tonnen met drugs terecht tussen de oude theekopjes, kasten en cd’s in een loods in Meerkerk? Worden de verdachten er – zoals een van hun advocaten zegt – "ingeluisd"? Of wisten ze heel goed wat ze in het pand in Meerkerk deden? “Ik was de loods aan het schilderen”, zegt een van de advocaten namens haar cliënt. “Ik wist niet dat daar drugs waren. Ik ben maar een gewone arbeider.”
De vier verdachten hebben allemaal al in voorlopige hechtenis gezeten, zij het ieder een ander aantal dagen. Het OM vindt die celstraf genoeg, maar zet er nog wel een geldboete bovenop. Ruim 2800 euro per persoon, “voor de kosten van het opruimen van het drugslab”. Voor Meerkerker J. wordt er nog een extra boete van 10.000 euro geëist.
